Reisverslag + foto's!
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
03 Juni 2014 | Peru, Arequipa
Heeeej allemaal, hoe gaat het daar in Nederland? Over zo’n 3 weekjes kom ik weer naar Flakkee, waar ik erg naar uit kijk al is het hier ook echt geweldig! Zoals ik jullie had verteld zou onze schoolleiding op bezoek komen. Hij heeft ons ontzettend bemoedigd en de vele kaartjes meegebracht!! Dank jullie wel, allemaal :)
Afgelopen 3 weken in La Paz, Bolivia hebben we gewerkt in de sloppenwijk El Alto. Dat is een gevaarlijke wijk, als je bijvoorbeeld naar een supermarkt wilt, dan mag er niemand naar binnen. Door de tralies van de deur vertel je wat je hebben wilt en degene die in de winkel werkt die geeft het dan. Omdat wij niet heel goed Spaans spreken, mochten wij in sommige lokale winkeltjes waar naar binnen. Ook voor de ramen van ons verblijf zaten tralies. Op iedere hoek van de straat hing er aan de lantaarnpalen een pop zo groot als een mens. Dat betekent niet dat er iemand 50 is geworden, maar dat de gemeenschap gerechtigheid in eigen handen neemt. In dat gebied is geen politiecontrole, maar dat word overgelaten door bendes.. Als je betrapt wordt op een dieftal of iets dat daar op lijkt, dan ben je je leven niet zeker.
Een Nederlandse zendelinge heeft daar in La Paz verschillende huizen opgericht voor verslaafde jongeren. Dagelijks heb ik daar geholpen in de huizen waar de meiden wonen. Er zijn ongeveer 10 meiden, waarvoor wij programma’s hebben gemaakt. Zo heb ik een paar keer sportlessen gegeven, onder andere voetbal met flessen water, erg leuk. Anderen uit onze groep hebben bijvoorbeeld dansles gegeven. Ook hebben we praktische hulp verricht en geholpen bij het snijden van vlees.
Één van de laatste dagen hebben we samen met de meiden een high-tea klaargemaakt. Eerst hebben we de recepten naar Engels en Spaans vertaald om het daarna klaar te maken en ’s avonds op te eten. We hadden de kale woonkamer ingericht tot een sfeervol restaurant, waarvoor ik ballonnen gevouwen had in de vorm van hartjes. Het programma voor de meiden in het huis is best wel strikt, maar als groep zijnde hebben wij veel plezier mogen maken en vreugde mogen brengen.
Ook zijn we met elkaar de straat opgegaan om op een creatieve manier te evangeliseren. De grootste markt van Zuid-Amerika vond je op zo’n 15 minuten lopen van ons verblijf. Alles is daar te vinden, van kleding tot eten en van schoonmaakspullen tot kookgerei. En het is er erg druk, vol met mensen, kraampjes en auto’s. We vonden dit een ideale plaats voor onze evangelisatie.
Samen met 2 teamleden gingen we verkleed als clown de straat op. We deden een sketch om te laten zien hoe je vast kan zitten aan verkeerde dingen en Wie je helpen kan om daarvan af te komen. Hierna pakte een groepsgenoot de microfoon om de sketch te verduidelijken. Ook hadden we een flashmob ingestudeerd, waarna iemand anders de microfoon pakte om een getuigenis te delen, hoe God levens kan veranderen! Al bij al was het een geweldige dag, vele mensen hebben onze dans of sketch gezien en nog meer mensen hebben geluisterd naar de getuigenissen of kleine preekjes. Ook heb ik gesproken met mensen die meer wilde weten over wat we deden en over ons geloof! Ik hoop en bid dat God zichzelf meer en meer bekend maakt en hen.
Na deze mooie periode in Bolivia gingen we weer met de bus terug naar Peru, waar we één week zijn verbleven voor dagen van teambuilding in Puno. Op onze vrije dag hebben we een boottocht gemaakt over het Titicaca meer en verschillende eilanden bezocht. Ook hebben we wederom genoten van de mooie natuur.
Nu zijn we ondertussen in Arequipa, de busreis daar naartoe dat was niet niks.. Onderweg stopten we opeens, terwijl niemand wist waarvoor. We zagen de bestuurder rondjes lopen rond de bus. Omdat de airco niet werkte werd het ontzettend heet in de bus. De lokale mensen werden ongeduldig en begonnen hard op de ramen te bonzen. Na een half uurtje gingen we weer verder, maar een uur later stopten we weer. Het bleek dat de bus niet verder meer kon rijden. Ondertussen was het al donker geworden en stonden we daar buiten de bus. Gelukkig kwam er een andere bus aan waarmee een paar van ons verder konden, maar niet iedereen.. Met z'n 3e zaten we bijna bij de chauffeur op schoot, maar uiteindelijk zijn we in verschillende bussen veilig aangekomen.
We helpen ook nu weer in verschillende programma’s en projecten. We leren weer andere mensen kennen en mogen vertellen dat we hier zijn om God’s liefde uit te delen. Hier zullen we ook onze evaluatieweek hebben voordat we weer naar Nederland vliegen.
Wanneer we aankomen in Heerde zullen we niet zoals tijdens de lesfase in het gebouw van Jeugd met een Opdracht verblijven, want daar zit nu een nieuwe groep met studenten. Daarom zullen wij voor de laatste week verblijven in grote tenten om met elkaar af te sluiten, maar daar wil ik nog even niet aan denken. Ik geniet nog even van het hier zijn :)
Samen met iemand anders heb ik lolly’s gekocht en kaartje gemaakt waarop staat: Je bent geliefd. We hebben de kaartjes aan de lolly’s vast gemaakt en zullen die vanavond op straat uit gaan delen en opnieuw met mensen in gesprek gaan. Ook zullen we warme maaltijden kopen om op straat uit te delen. Willen jullie meebidden dat God ons hierin zal leidden? Vast bedankt.
Een warme groet van mij, veel liefs! Liesbeth
Afgelopen 3 weken in La Paz, Bolivia hebben we gewerkt in de sloppenwijk El Alto. Dat is een gevaarlijke wijk, als je bijvoorbeeld naar een supermarkt wilt, dan mag er niemand naar binnen. Door de tralies van de deur vertel je wat je hebben wilt en degene die in de winkel werkt die geeft het dan. Omdat wij niet heel goed Spaans spreken, mochten wij in sommige lokale winkeltjes waar naar binnen. Ook voor de ramen van ons verblijf zaten tralies. Op iedere hoek van de straat hing er aan de lantaarnpalen een pop zo groot als een mens. Dat betekent niet dat er iemand 50 is geworden, maar dat de gemeenschap gerechtigheid in eigen handen neemt. In dat gebied is geen politiecontrole, maar dat word overgelaten door bendes.. Als je betrapt wordt op een dieftal of iets dat daar op lijkt, dan ben je je leven niet zeker.
Een Nederlandse zendelinge heeft daar in La Paz verschillende huizen opgericht voor verslaafde jongeren. Dagelijks heb ik daar geholpen in de huizen waar de meiden wonen. Er zijn ongeveer 10 meiden, waarvoor wij programma’s hebben gemaakt. Zo heb ik een paar keer sportlessen gegeven, onder andere voetbal met flessen water, erg leuk. Anderen uit onze groep hebben bijvoorbeeld dansles gegeven. Ook hebben we praktische hulp verricht en geholpen bij het snijden van vlees.
Één van de laatste dagen hebben we samen met de meiden een high-tea klaargemaakt. Eerst hebben we de recepten naar Engels en Spaans vertaald om het daarna klaar te maken en ’s avonds op te eten. We hadden de kale woonkamer ingericht tot een sfeervol restaurant, waarvoor ik ballonnen gevouwen had in de vorm van hartjes. Het programma voor de meiden in het huis is best wel strikt, maar als groep zijnde hebben wij veel plezier mogen maken en vreugde mogen brengen.
Ook zijn we met elkaar de straat opgegaan om op een creatieve manier te evangeliseren. De grootste markt van Zuid-Amerika vond je op zo’n 15 minuten lopen van ons verblijf. Alles is daar te vinden, van kleding tot eten en van schoonmaakspullen tot kookgerei. En het is er erg druk, vol met mensen, kraampjes en auto’s. We vonden dit een ideale plaats voor onze evangelisatie.
Samen met 2 teamleden gingen we verkleed als clown de straat op. We deden een sketch om te laten zien hoe je vast kan zitten aan verkeerde dingen en Wie je helpen kan om daarvan af te komen. Hierna pakte een groepsgenoot de microfoon om de sketch te verduidelijken. Ook hadden we een flashmob ingestudeerd, waarna iemand anders de microfoon pakte om een getuigenis te delen, hoe God levens kan veranderen! Al bij al was het een geweldige dag, vele mensen hebben onze dans of sketch gezien en nog meer mensen hebben geluisterd naar de getuigenissen of kleine preekjes. Ook heb ik gesproken met mensen die meer wilde weten over wat we deden en over ons geloof! Ik hoop en bid dat God zichzelf meer en meer bekend maakt en hen.
Na deze mooie periode in Bolivia gingen we weer met de bus terug naar Peru, waar we één week zijn verbleven voor dagen van teambuilding in Puno. Op onze vrije dag hebben we een boottocht gemaakt over het Titicaca meer en verschillende eilanden bezocht. Ook hebben we wederom genoten van de mooie natuur.
Nu zijn we ondertussen in Arequipa, de busreis daar naartoe dat was niet niks.. Onderweg stopten we opeens, terwijl niemand wist waarvoor. We zagen de bestuurder rondjes lopen rond de bus. Omdat de airco niet werkte werd het ontzettend heet in de bus. De lokale mensen werden ongeduldig en begonnen hard op de ramen te bonzen. Na een half uurtje gingen we weer verder, maar een uur later stopten we weer. Het bleek dat de bus niet verder meer kon rijden. Ondertussen was het al donker geworden en stonden we daar buiten de bus. Gelukkig kwam er een andere bus aan waarmee een paar van ons verder konden, maar niet iedereen.. Met z'n 3e zaten we bijna bij de chauffeur op schoot, maar uiteindelijk zijn we in verschillende bussen veilig aangekomen.
We helpen ook nu weer in verschillende programma’s en projecten. We leren weer andere mensen kennen en mogen vertellen dat we hier zijn om God’s liefde uit te delen. Hier zullen we ook onze evaluatieweek hebben voordat we weer naar Nederland vliegen.
Wanneer we aankomen in Heerde zullen we niet zoals tijdens de lesfase in het gebouw van Jeugd met een Opdracht verblijven, want daar zit nu een nieuwe groep met studenten. Daarom zullen wij voor de laatste week verblijven in grote tenten om met elkaar af te sluiten, maar daar wil ik nog even niet aan denken. Ik geniet nog even van het hier zijn :)
Samen met iemand anders heb ik lolly’s gekocht en kaartje gemaakt waarop staat: Je bent geliefd. We hebben de kaartjes aan de lolly’s vast gemaakt en zullen die vanavond op straat uit gaan delen en opnieuw met mensen in gesprek gaan. Ook zullen we warme maaltijden kopen om op straat uit te delen. Willen jullie meebidden dat God ons hierin zal leidden? Vast bedankt.
Een warme groet van mij, veel liefs! Liesbeth
-
04 Juni 2014 - 00:43
Corma:
Supergaaf weer om te lezen liee Liesbeth! Wij zien uit naar je terugkomst, maar geniet nog maar even met volle teugen zou ik zeggen. Succes en zegen! -
04 Juni 2014 - 09:24
Bianca:
Whauw, wat een bijzondere reis! Heftig hoor.
Goede weken nog toegewenst! -
04 Juni 2014 - 09:30
Marieke Ras:
Hey Liesbeth,
Mooi om te horen! Ik wens je nog een super mooie tijd toe! Jij komt denk ik terug in Nederland als ik al vertrokken ben... Jammer dat we elkaar niet meer kunnen zien/spreken. Maar gelukkig is er altijd nog Skype!
Heel veel zegen!
groetjes Marieke -
04 Juni 2014 - 16:55
Fam. V.d Ziel:
Hallo Liesbeth,
Fijn te lezen dat je het goed maakt en het werk met vreugde mag doen.
Maar dat je weer naar huis verlangt i s ook begrijpelijk en een goed teken!
We wensen je nog zegenrijke dagen en alvast een behouden thuisreis.
hartelijke groet, fam. v.d. Ziel -
04 Juni 2014 - 17:21
Ma:
Lieve Liesbeth,
Wat een zegen dat je mee werken mag in Gods Koninkrijk.
Dank U heer, voor deze mooie dochter! -
20 Juni 2014 - 17:56
Peet ( Van De Kassa):
Heej Liesbeth,
Mooi avontuur en leuk geschreven. En inmiddels al weer thuis, lekker op je eigen bedje ;-)
Ik zal je binnenkort wel weer es zien!!!!!
Peet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
